Zrzędność i przekora (1980)

Szesnastoletnia dziedziczka Zosia pała młodzieńczym, lecz silnym afektem do Lubomira. Ten uczucie odwzajemnia, a w dodatku jest przystojny, dobrze ułożony, oraz majętny. Wydaje się, że szczęściu młodych nic nie jest w stanie przeszkodzić. Niestety. Na straży cnoty i przyszłości Zofii stoi jej dwu wujów. Ich charaktery pozostawiają wiele do życzenia. Pan Jan to bowiem niesłychany zrzęda, przy lada okazji - lub bez - wylewający z siebie istny wodospad porad, sentencji i ostrzeżeń. Pan Piotr zaś, choć mniej wymowny, za to pasjami lubi mieć odmienne zdanie, sprzeciwiać się i stawać okoniem.
A gdy spotka się zrzędność z przekorą, nic dobrego z tego wyniknąć nie może. Przekonują się o tym dobitnie Lubomir i Zosia, kiedy postanawiają poprosić opiekunów dziewczyny o zgodę na ślub...

Jedna z wczesnych prac literackich późniejszego autora "Ślubów panieńskich", już wszakże zwiastująca wielki talent, lekkość i finezję wiersza, mistrzostwo w kreowaniu scenicznych charakterów.



Autor sztuki: Aleksander Fredro
Tytuł oryginalny: „Zrzędność i przekora. Komedia w jednym akcie wierszem”
Produkcja: 1980
Premiera TV: 28 styczeń 1980

Reżyseria:


Muzyka:


Obsada:
Pan Jan Zrzęda
Pan Piotr Zrzęda
Zofia
Lubomir
Lokaj



IMDb (angielski)
Wikipedia (polski)


01.140305

(POL) polski,



Brak komentarzy:

Prześlij komentarz